Tuesday, December 3, 2013

خرت

کارای الکی کم نمی کنم. کارای بیهوده، ناشی از بطالت محض. احمقانه. فکر نشده. بی هدف. بچگانه. آسیب زننده. در یک کلام: کس خلانه. یک سوراخ کوچیکی کنار تی شرتم پیدا کردم. انگشتم رو کردم توش و سوراخو بزرگتر کردم و لباسمو جر دادم کامل. از زیر بغلش پاره است تا پایین و دور کمر. نصفیش آویزونه. شب می خوام با همین لباس بخوابم ببینم چه خوابایی می بینم. جوریه که فکر نمی کنم بی خانمان ترین و فقیر ترین و جنگ زده ترین آدم روی زمین امشب با این لباس بخوابه. خیلی ریلکس در چنین شرایطی لخت می خوابه. یعنی عمق فاجعه این قدر مرتفعه.
اگر خونه پیش بابام اینا بودم یه سر می رفتم تو هال از جلوی بابام که داره تلویزیون نیگا می کنه رد می شدم با این وضع.  

No comments:

Post a Comment